سلام

امروز بعد مدت ها اومدم به وبمون یه سری بزنم تا اینکه فهمیدم عزیزترین دوستم یعنی

الینای کوچولوی خودم عروس شده ، باورم نمی شه این قدر بزرگ شده باشیم که یا دلمونو

به یکی دیگه بسپریم و یا این که عین الینا جون خودم عشق و زندگی یه آدم دیگه شده باشیم.

واقعیتش بعد از حدود یه ماه دنبال شماره تلفن الینا گشتن می خواستم از طریق این وبلاگ که تنها جای

مشترک من و الینا است تولدشو تبریک بگم اما امروز متوجه شدم که الینای من عشق زندگی یه مرد خوش بخت

 شده . الینای عزیزم هزاران هزار بار بهت تبریک می گم به خاطر همه ی اتفاقایی که نبودم اما همیشه ی عمرم آرزوم

برآوردنشون برای تو بود. امیدوارم زودتر از اونی که فکرشو می کنم بیای و این وبلاگ رو نگاه کنی و تبریک از ته قلبم رو بپذیری .

دوستت دارم به اندازه ی تمام لحظه های دوستی مون.

از اخرین باری که توی این صفحه یه چیزایی نوشتم خیلی میگذره.امروز اولین بار بود که رفتم تو آرشیو خودم و الینا و یه سری از نوشته های خودم و الی رو میخوندم.الان حدود چهارسال از اون نوشته ها می گذره.من و الی الان تقریبا چندصد کیلومتر باهم فاصله داریم و تقریبا میشه گفت از حال هم بی خبریم یا این که حداقل من اون قدر نامرد شدم که از حالش بی خبرم امیدوارم هرجایی که هست تو بهترین شرایط زندگی باشه لبش بخنده و صدای قهقهه اش تمام آسمون رو پر کرده باشه داشتم میدیدم که چهار سال پیش چه قدر شادتر بودم و از زندگیم لذت می بردم اما الان خیلی چیزا هست که دست و پامو بسته و نمیذاره مثل فبل باشم نمی ذاره به قول الینا مخ تعطیل باشم و به دنیا بخندم الان باید با شخصیت باشم و خودم رو توی جمع سنگین و رنگین نگه دارم الان باید به جای قهقهه فقط یه لبخند شیک تحویل بدم الان دیگه وقتی می خوام با دختر دایی کوچولوم بازی کنم باید حواسم باشه که فقط چنددقیقه از وقت با ارزشم رو به اون اختصاص بدم و فقط نهایت بازی کردنم حرف زدن با اون باشه چون الان بزرگ شدم دیگه برای خاله بازی کمی زیادی بزرگ شدم الان دیگه میدونم این قدر تلگرام و اینستا و یه سری چیزای دیگه اومده که زیاد کسی به وب سر نمی زنه شاید برای همینم هست که خیلی وقته از سر زدن به وب دوستا میگذره الان همه دوستای سمپادی من و الینا مثل ما دوتا بزرگ شدن و برای خودشون کسی شدن و من الان برای تمام اون بچه بازی ها دلم به شدت تنگ شده برای همینم خواستم برای اولین قدم قالب این وب رو عوض کنم تا دیگه هر وقت سر می زنم حداقل دلم از دیدن این وب نگیره

بچگی هامو خیلی دوست دارم و هیچ وقت از به یاد آوردن هیچ کدومشون ناراحت نمی شم فقط دلم اندازه یه دنیا براشون تنگ میشه

من نمی دانم 

     و همین درد مرا سخت می آزارد

            که چرا انسان،این دانا،این پیغمبر 

 در تکاپوهایش

         چیزی از معجزه آنسوتر

 ره نبردست به اعجاز محبت

        چه دلیلی دارد؟

که هنوز 

       مهربانی را نشناخته است؟

و نمی داند در یک لبخند

      چه شگفتی هایی پنهان است؟

من برآنم که در این دنیا

      خوب بودن به خدا،سهل ترین کارست

و نمی دانم

     که چرا انسان

تا این حد

       با خوبی بیگانه است؟

و همین درد سخت مرا می آزارد

                                                           ((فریدون مشیری))

یک بار دختری حین صحبت با پسری که عاشقش بود، ازش پرسید

چرا دوستم داری؟ واسه چی عاشقمی؟

دلیلشو نمیدونم ...اما واقعا"*دوست دارم

تو هیچ دلیلی رو نمی تونی عنوان کنی... پس چطور دوستم داری؟

چطور میتونی بگی عاشقمی؟


من جدا"دلیلشو نمیدونم، اما میتونم بهت ثابت کنم


ثابت کنی؟ نه! من میخوام دلیلتو بگی


باشه.. باشه!!! میگم... چون تو خوشگلی،

صدات گرم و خواستنیه،

همیشه بهم اهمیت میدی،

دوست داشتنی هستی،

با ملاحظه هستی،

بخاطر لبخندت،

دختر از جوابهای اون خیلی راضی و قانع شد

متاسفانه، چند روز بعد، اون دختر تصادف وحشتناکی کرد و به حالت کما رفت

پسر نامه ای رو کنارش گذاشت با این مضمون


عزیزم، گفتم بخاطر صدای گرمت عاشقتم اما حالا که نمیتونی حرف بزنی، میتونی؟

نه ! پس دیگه نمیتونم عاشقت بمونم

گفتم بخاطر اهمیت دادن ها و مراقبت کردن هات دوست دارم اما حالا که نمیتونی برام اونجوری باشی، پس منم نمیتونم دوست داشته باشم

گفتم واسه لبخندات، برای حرکاتت عاشقتم
اما حالا نه میتونی بخندی نه حرکت کنی پس منم نمیتونم عاشقت باشم


اگه عشق همیشه یه دلیل میخواد مثل همین الان، پس دیگه برای من دلیلی واسه عاشق تو بودن وجود نداره

عشق دلیل میخواد؟

نه!معلومه که نه!!

پس من هنوز هم عاشقتم